Page 272 - Nowa Trampolina sześciolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1

270 • My i nasz świat. Emocje i kompetencje społeczne • Wskazówki dla nauczyciela

9. Majówka

(Zasady. Jakie mamy? Skąd o nich wiemy?)

Pytania, które mogą pomóc dorosłemu w przeprowadzeniu rozmowy z dziećmi: Jaka zasada obowiązuje w rodzinie
dziewczynek przy posiłku? Jaki jest zwyczaj w rodzinie dziewczynek, wiążący się z jazdą do kogoś w gości? Czego wymagają
od gości gospodarze domku w lesie? A czego wymaga się w rodzinie dziewczynek? Skąd dziewczynki wiedziały, jakie są zasady
u nich w domu?
Skąd dziewczynki i rodzice wiedzieli, jakie są zasady gospodarzy leśnego domku? Jakie zasady obowiązują w twoim domu?
Skąd o nich wiesz?

Można pobawić się z dziećmi w obcokrajowca, który przyjechał do nas z dalekiego kraju i nie zna naszych zasad. Dorosły
gra role takiego przybysza i popełnia różne gafy, a zadaniem dzieci jest zauważanie ich, tłumaczenie mu, jak powinno być
(jakie są zasady) i dlaczego powinno się tak, a nie inaczej postępować. Jeżeli nie został spisany jeszcze kodeks zasad, które
obowiązują w danej grupie, to można go zrobić razem z dziećmi. Ustalone reguły postępowania, które dotyczą ważnych
„rzeczy” warto napisać językiem pozytywów, a nie nakazów. Np.:
– Biegamy po podwórku. (Zamiast: Nie biegamy w sali.)
– Odkładamy rzeczy i zabawki na miejsce. (Zamiast: Nie bałaganimy.)
– Gdy ktoś bije lub przezywa mówimy STOP. (Zamiast: Nikogo nie bijemy, nie przezywamy.)
– Mówimy po kolei. (Zamiast: Nie mówimy wszyscy na raz.)
– Gdy się uczymy, jesteśmy cicho. (Zamiast: Nie krzyczymy.).

10. Znajda

(Wrażliwość na innych)

Pytania, które mogą pomóc dorosłemu w przeprowadzeniu rozmowy z dziećmi: Co znalazła Lenka? Dlaczego dzieci
i pani Asia zajęły się znalezionym zwierzakiem? Co zrobiła pani Asia? Dlaczego? Co zaproponowały dziewczynki? Dlaczego?
Co zrobił tata dziewczynek? Dlaczego kotek nie mógł zostać w domu dziewczynek? Co stało się potem z kotkiem? Jakie imię
dostał kotek od dziewczynek?

Opowiadanie przedstawia sytuację, jak powinien zachować się człowiek wrażliwy na los zwierząt. Z rozmów dzieci z opowia-
dania wynika, że mają różne wzorce postępowania w takich sytuacjach. Prawdopodobnie powielają one słowa i postawy
zaobserwowane w swoich domach. Warto, by w przedszkolu spotkały się z innym poglądem, takim, który reprezentują
Majka, Zuzia i pani Asia.
Dzieciom można zaproponować zrobienie komiksu o przygodach małego kotka, który znalazł swój dom. W przedszkol-
nej sali chętne dzieci mogą zrobić z pomocą Nauczyciela plakat informujący, co trzeba zrobić, gdy znajdziemy zagubione
zwierzątko domowe. Mogą tam napisać numer telefonu do straży miejskiej lub lokalnego stowarzyszenia zajmującego się
bezdomnymi zwierzętami. W ten sposób dziecięca wrażliwość na los zwierząt zamieni się w konkretne działanie i wiedzę.
Plakat warto wywiesić w miejscu dostępnym wszystkim osobom odwiedzającym przedszkole.