Page 179 - Nowa Trampolina trzylatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1
P. 179
TYDZIEŃ 16 • Wesoła choinka • 177
Przebieg zajęć:
1. Rozmowa na temat bożonarodzeniowego zwyczaju ubierania choinki. N. pyta dzieci: Kto w waszych rodzinach przynosi
choinkę do domu? Kto ją ubiera? Jakie są wasze ulubione ozdoby choinkowe? Czym się różni choinka sztuczna od „żywej”?
2. Zabawa – muzyczna opowieść „Choinki w lesie”. Dzieci dobierają się w pary i tworzą zaprzęgi. Stają jedno za drugim
i podają sobie ręce. Zabawie towarzyszy opowiadanie N. i dźwięki instrumentów.
Dzieci-zaprzęgi biegają po sali, udając, że jadą do lasu saniami (przy rytmicznym akompaniamencie tamburynu lub
N. wykorzystuje wstęp do piosenki My jesteśmy choineczki). Na przerwy w muzyce dzieci kilka razy zamieniają się
miejscami w zaprzęgu. Po pewnym czasie N. ogłasza, że oto przed nimi znajduje się polana z choinkami. Dzieci uda-
ją, że wysiadają z sań i idą po wysokim śniegu (wysoko podnoszą nogi), aby obejrzeć choinki. 3–4-krotne uderzenie
w trójkąt przez N. oznacza, że choinka, przed którą zatrzymały się dzieci, jest bardzo wysoka. Dzieci wysoko zadzierają
głowy i osłaniają sobie dłonią oczy. 3–4-krotne uderzenie w bębenek oznacza, że choineczka nie urosła za duża i dzieci
przykucają, aby ją obejrzeć. Sygnały dźwiękowe powtarzają się kilka razy. (W celu zmylenia dzieci N. może powtórzyć
ten sam sygnał dwa razy pod rząd). Następnie N. oznajmia, że widzi bardzo ładne choinki, takie w sam raz, ani za duże,
ani za małe. Dzieci zatrzymują się, podziwiają je i biją brawo. Przez chwilę tańczą w dużym kole wokół wyobrażonych
choinek, do wtóru tanecznego tamburynu (N. może wystukać np. rytm walca). Na koniec znów brzmi sygnał „sane-
czek” – dzieci wracają saniami do przedszkola.
3. Rozmowa na temat choinek, które pojawiły się (pojawią się) w przedszkolu, w salach poszczególnych grup. N. pyta:
Kto się cieszy, że w przedszkolu pojawiły się choinki? Jak one wyglądają? Jak myślicie, czy choinki też się cieszą, że są tutaj
z nami? N. proponuje wysłuchanie piosenki o choinkach, z której dzieci mogą się tego dowiedzieć.
4. Słuchanie i nauka piosenki-zabawy My jesteśmy choineczki (CD).
My jesteśmy choineczki
Słowa i muzyka: Urszula Pakuła
D Em A
1. My je - ste- my choi - - ne czki, raz, dwa, trzy. Ma my bombki igwiazde czki,
-
D Hm Em
raz, dwa, trzy. Wy - ro - s y - my w g - stym le - sie, raz, dwa, trzy.
A 7 D
W któ - rym e - cho g o - no nie - sie, raz, dwa, trzy.
1 . My jesteśmy choineczki, 2 . Teraz w rączki zaklaszczemy, 3 . Śnieżek pada, słonko świeci,
raz, dwa, trzy . raz, dwa, trzy . raz, dwa, trzy .
Mamy bombki i gwiazdeczki, I nóżkami potupiemy, Podskakują w górę dzieci,
raz, dwa, trzy . raz, dwa, trzy . raz, dwa, trzy .
Wyrosłyśmy w gęstym lesie, Wkoło się poobracamy, Już niedługo będą święta,
raz, dwa, trzy . raz, dwa, trzy . tak, tak, tak!
W którym echo głośno niesie, I rączkami pomachamy, Każda buzia uśmiechnięta,
raz, dwa, trzy . raz, dwa, trzy . ha, ha, ha .
Po pierwszym przesłuchaniu piosenki N. zadaje kilka pytań dotyczących jej treści: Gdzie rosły choinki? Jak wyglądały?
Czy było im wesoło, czy smutno? Dlaczego? Następnie proponuje, że będzie śpiewał piosenkę, a na każdym: raz, dwa, trzy
dzieci będą klaskały w ręce razem z nim.
5. Zabawa „Dzieci i choinki”. Dzieci przy akompaniamencie tamburynu biegają po sali (leśnej polanie). Gdy zabrzmi wstęp
do piosenki, zatrzymują się i zamieniają w choineczki. Stojąc w miejscu, próbują śpiewać pierwszą zwrotkę razem z N.
Na następujących słowach wykonują poszczególne ruchy:
My jesteśmy choineczki, – pokazują rączkami na siebie
raz, dwa, trzy. – trzy razy klaszczą
Mamy bombki i gwiazdeczki, – poruszają podniesionymi dłońmi, naśladując migotanie gwiazd