Page 43 - NOWA_TRAMPOLINA_przewodnik_5i6latek_cz1
P. 43

TYDZIEŃ 3 • To jestem ja • 41

     Przepraszam

muzyka: Grzegorz Karaś  •  słowa: Maciejka Mazan

1.	Czasem się zdarza,  Ref.                        2.	Bez przyjaciela,    Ref.
   czasem się zdarza,   N ie gniewaj się na mnie,     bez przyjaciela      Nie gniewaj się na mnie,
   że się przyjaciel    nie gniewaj się na mnie,       smutny jest wtorek,  nie gniewaj się na mnie,
   na nas obraża.       to było niechcący,             smutna niedziela.    to było niechcący,
   Nie chce rozmawiać,  to tak nie specjalnie.         I jemu także         to tak nie specjalnie.
   nie chce się bawić.  Daj rękę na zgodę              smutno bez ciebie,   Daj rękę na zgodę
   Jak to naprawić?     i nie gniewaj się.             dlatego nie bój      i nie gniewaj się.
   Jak to naprawić?     Przepraszam, przepraszam,      się mu powiedzieć:   Przepraszam, przepraszam,
                        przepraszam cię!                                    przepraszam cię!

Uwaga: Zwrotki 2. dzieci uczą się w kolejnych dniach (np. między zadaniami porannymi i popołudniowymi). Po opano-
waniu całej piosenki próbują wykonać ją z nagraniem w wersji instrumentalnej – CD, 4.
3.	 Zabawa „Emocje”. N. przygotowuje plansze przestawiające różne emocje – rysunki buzi z minami: wesołą, smutną, złą,

   zdziwioną. Wspólnie z dziećmi omawia każdą z nich. N. zadaje pytania, np.: Co wyraża mina przedstawiona na rysunku?
   Jaką emocję można jej przypisać? Następnie rozkłada plansze na podłodze tak, aby między rysunkami były duże odstępy.
   Dzieci poruszają się po sali do rytmu wystukiwanego przez N. na bębenku. Gdy akompaniament ucichnie, dzieci zatrzy-
   mują się, a N. wypowiada nazwę wybranej emocji (radość, smutek, złość, zdziwienie). Dzieci ustawiają się wokół planszy
   prezentującej daną emocję i próbują odegrać ją swoją mimiką twarzy.
4.	 Zabawa integracyjna „Złączmy się”. Dzieci poruszają się po całej sali przy akompaniamencie nagrania piosenki Przepraszam
   w wersji instrumentalnej (CD, 4). Gdy N. zatrzyma muzykę, dzieci zatrzymują się i słuchają, jaka część ciała i jaka liczba
   zostanie wypowiedziana przez N., np.: Trzy łokcie. Dwa kolana. Cztery głowy. Następnie każde z dzieci łączy się wska-
   zaną częścią ciała z innymi osobami tak, aby liczba połączonych części ciała była zgodna z liczbą wskazaną przez N.
   Wyjątek stanowi liczba jeden – wówczas każdy staje sam.
5.	 Zabawa pożegnalna.
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48