Page 108 - Nowa Trampolina trzylatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1

106 • SCENARIUSZE ZAJĘĆ • Listopad

Pomoce: tamburyn, koła hula-hoop lub szarfy, para kaloszy dziecięcych, CD.

Przebieg zajęć:
1. N. śpiewem zaprasza dzieci do siebie i rozpoczyna rozmowę na temat jesiennej pogody. Zadaje pytania: Kto z was lu-
bi deszcz? Co robicie, gdy na dworze długo pada deszcz? Co powstaje na chodnikach po długim i dużym deszczu? (N. na-
prowadza dzieci na odpowiedź: kałuże) Kto lubi wchodzić w kałuże? Dlaczego? Jakie buty trzeba mieć wtedy na nogach?
2. Zabawa „Jedziemy do parku szukać kałuży”. N. rozkłada na dywanie koła hula-hoop. Mówi, że to będą kałuże, które po-
wstały w parku po deszczu. Informuje dzieci, że teraz muszą dojechać do parku. Zabawa rozpoczyna się tak, jak zaba-
wa „Samochody jadą, samochody stoją”. Dzieci wsiadają do swoich samochodów i przy akompaniamencie tamburynu
jadą, starając się nie zachlapać przedniej szyby – omijają kałuże (koła) na ulicy. Po niezbyt długiej jeździe (N. ogłasza
parę razy np. światło czerwone i raz stację benzynową) docierają do parku. Dzieci wysiadają z samochodów. N. podpo-
wiada, co mają robić na danym odgłosie. Przy akompaniamencie ćwierćnutowym na tamburynie chodzą i rozglądają się
za dowolną dużą kałużą. Pojedyncze dźwięki zagrane na tamburynie oznaczają wskoczenie do upatrzonej kałuży (koła)
i wyskoczenie z niej. Po czym wszystkie dzieci spacerują po parku, wskakując w kałuże i wyskakując z nich.
W trudniejszej wersji zabawy N. dodaje jeszcze jeden sygnał – głośne i rytmiczne uderzenia w tamburyn, które ozna-
czają nie wskoczenie, lecz wejście do kałuży i mocne tupanie (chlapanie).
Na koniec zabawy dzieci znowu wsiadają do samochodów i wracają do przedszkola. W wersji trudniejszej dzieci wsia-
dają do autobusów – wchodzą do kół hula-hoop (po 2–4 dzieci w jednym kółku) i tak wracają do przedszkola. Kolejno
podjeżdżają do N., który zdejmuje z nich kółka.
3. N. zaprasza do wysłuchania piosenki o pewnych rozbrykanych kaloszach. Prezentuje dzieciom wcześniej schowaną parę
kaloszy. Prosi o uważne słuchanie tekstu piosenki Tańczące kalosze (CD).

Tańczące kalosze

Słowa: Urszula Piotrowska • Muzyka: Magdalena Melnicka-Sypko

C (Am) Dm G

1. Ta - cz ,ta - cz dwaka - lo - sze w b o cie i w ka - u - y. S on ko zer - ka
-
-
G 7 C Ref. F C

o - bra - o - ne, chy - ba si za - chmu - rzy. Oj, da - na chlap,
G C F C G C

chla - pu chlap. Oj, da - na chlap, chla - pu chlap.

1 . Tańczą, tańczą dwa kalosze 2 . I już deszczyk leci z chmurek,
w błocie i w kałuży . tańczy z kaloszami .
Słonko zerka obrażone – Krople deszczu podśpiewują:
chyba się zachmurzy . bal jesienny mamy .
Ref . Oj, dana chlap, chlapu chlap . x 2 Ref . Oj, dana kap, kapu kap . x 2
Oj, dana chlap, chlapu chlap . Oj, dana kap, kapu kap .

4. Rozmowa na temat treści piosenki.
Nauka piosenki Tańczące kalosze (CD). N. rozpoczyna od prostego refrenu. Dzieci stoją przed N. i naśladują jego ruchy.
Na każde chlap przypada jedno tupnięcie.
N. i dzieci wspólnie śpiewają 2–3 razy refren. Następnie N. sam śpiewa zwrotkę i pokazuje, jak słoneczko obrażało się
na kalosze (odwraca się lekko bokiem z obrażoną miną i założonymi rękami).
5. Inscenizacja piosenki. N. ustala, że dzieci są kaloszami i w czasie trwania pierwszej zwrotki podskakują, tańczą,
tupią i cieszą się deszczem. Wykonują ruchy według własnego pomysłu lub pokazywane przez N. N. odgrywa w pierw-
szej zwrotce rolę obrażającego się słońca. Słysząc refren, dzieci obracają się w stronę N. Patrzą na niego i wykonują
ruchy: