Page 236 - Nowa Trampolina trzylatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1
P. 236

234  •  Zestawy gier i zabaw ruchowych



          „Kółko graniaste”
          Dzieci tworzą koło, trzymając się za ręce. Tańczą, śpiewając:


            Kółko graniaste, czworokanciaste.
            Kółko nam się połamało,
            cztery grosze kosztowało,
            a my wszyscy bęc!

          Przy słowie bęc dzieci przewracają się na podłogę. Następnie krążą w drugą stronę, znów śpiewając.

          „Baloniku nasz malutki”
          Wszyscy uczestnicy stoją w jak najmniejszym kółeczku, trzymając się za ręce. Mówią rytmicznie tekst i na każdą sylabę
          robią krok w tył:

            Baloniku nasz malutki,
            rośnij duży, okrąglutki.
            Balon rośnie, że aż strach,
            przebrał miarę – no i trach!

          Koło stopniowo rozszerza się, aż do maksymalnego wyciągnięcia rąk. Przy słowie trach dzieci puszczają ręce i przewracają
          się na podłogę, co wywołuje dużo radości.

          „Rakieta”
          Dzieci siedzą na dywanie w kole. Jedno dziecko jest rakietą, biega w środku koła ze złożonymi przed sobą dłońmi. Na sło-
          wo bęc zatrzymuje się i rakietą teraz jest dziecko, na które wskazały złożone ręce dziecka-rakiety. W czasie zabawy dzieci
          rytmicznie wypowiadają tekst:


            Leci, leci rakieta, rakieta, rakieta,
            przed nią stoi planeta, planeta, bęc!

          „Zgaduj zgadula, gdzie złota kula?”
          Dzieci siedzą na dywanie w kole, w siadzie skrzyżnym. Jedno dziecko odwraca się i zakrywa oczy. N. innemu dziecku poda-
          je „złotą kulę” – np. żółty klocek lub koralik. Wszystkie dzieci trzymają złożone dłonie przed sobą. Zapraszają odwrócone
          dziecko słowami: Prosimy, zgaduj zgadula, gdzie złota kula? Dziecko podchodzi po kolei do każdego kolegi i koleżanki i do-
          tyka ich dłoni. Dziecko, którego dłonie zostały dotknięte, otwiera je i pokazuje ich zawartość. Kiedy dziecko odnajdzie „złotą
          kulę”, pozostali biją mu brawo. Teraz odwraca się dziecko, które chowało w dłoniach koralik. Zabawa zaczyna się od nowa.

          „Co zniknęło?”
          Dzieci siedzą w kole, w środku N. kładzie 3 małe przedmioty, np.: klocek, samochodzik, plastikowe zwierzątko. Dzieci przy-
          glądają się zgromadzonym przedmiotom i starają się je zapamiętać. Jedno dziecko odwraca się i zamyka oczy, inne dziecko
          (wyznaczone przez N.) chowa w dłoniach jeden z przedmiotów. Kiedy przedmiot jest ukryty, cała grupa mówi do dziecka
          z zamkniętymi oczami: Prosimy! Co zniknęło? Dziecko się odwraca i zgaduje, który przedmiot został schowany. Po odgad-
          nięciu odwraca się dziecko, które ukrywało przedmiot, i zabawa toczy się dalej.

          „Uciekaj myszko do dziury”
          Dzieci stoją w kole i trzymają się za ręce. Jedno dziecko jest myszką i obiega koło lub przechodzi pod uniesionymi
          rękoma pozostałych dzieci do środka koła. Drugie dziecko – kot biegnie za myszką, aby ją złapać. Dzieci tworzące ko-
          ło mogą nie wpuścić kota do środka, opuszczając ręce. Zabawie może towarzyszyć piosenka Uciekaj myszko do dziury… .
   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241