Page 37 - Nowa Trampolina trzylatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1

TYDZIEŃ 3 • Jestem przedszkolakiem • 35

Potem każde dziecko kolejno wkłada ręce do worka, wybiera 1 przedmiot i za pomocą dotyku stara się odgadnąć, co to
jest. Rozwijanie percepcji dotykowej.
x Ćwiczenia poranne: Zestaw III (zob. Zestawy ćwiczeń porannych).

Zadania popołudniowe
x Zabawa z pokazywaniem części ciała. Doskonalenie koordynacji słuchowo-ruchowej.

Jedna nóżka, druga nóżka,
jedna rączka, druga rączka.
To mój nosek, oczka dwa
uśmiechnijmy się raz, dwa.

x Zabawa ruchowo-graficzna. Dzieci dobierają się w pary. Przyglądają się dokładnie swoim kolegom. Starają się zapa-
miętać, jaki mają kolor włosów, oczu, jak wygląda ich nos, fryzura, uszy. Potem rysują na kartce kształt głowy kolegi
i wszystkie elementy twarzy. Rozwijanie percepcji wzrokowej, umiejętności tworzenia obrazu graficznego.
x Zabawa ruchowa „Po śladach”. N. nakleja na podłodze szablony dłoni i stóp z papieru samoprzylepnego. Zadaniem
dzieci jest przejść po tak utworzonej ścieżce, dotykając ręką naklejonej dłoni, a nogą – śladu stopy. Doskonalenie koor-
dynacji wzrokowo-ruchowej.

II Zajęcia główne

Rodzaj aktywności: emocjonalna, ruchowa, językowa.
Temat: Moje emocje.
Cele:
 kształtowanie umiejętności wyrażania swoich emocji
 ozwijanie ekspresyjnych możliwości dziecka
r
r
 ozwijanie mowy i twórczego myślenia.
Pomoce: ilustracje przedstawiające dzieci w różnych sytuacjach oraz wyrażające różne emocje, KP1.

Przebieg zajęć:
1. Zabawa dydaktyczna „Moje emocje”. N. prezentuje ilustracje, na których przedstawione są dzieci w różnych sytuacjach.
Każde z nich wyraża różne emocje, np.: dziecko otrzymujące prezent (radość), dziecko, które przewróciło się na ro-
werze (smutek, ból), dziecko, które zobaczyło coś dziwnego (zaciekawienie, zdziwienie), dziecko, które jest zmęczone,
zagniewane. Dzieci, odwołując się do własnych doświadczeń, opowiadają o sytuacjach, w których odczuwają podobne
emocje jak bohaterowie rysunków.
2. Zabawa ruchowa „Pokaż, co robisz, gdy jesteś…”. Dzieci pokazują za pomocą mimiki i gestów, jak zachowują się, gdy są
smutne, zagniewane, wesołe itd.
3. Wykonanie ćwiczenia – KP1, k. 3. Dzieci opowiadają, co widzą na rysunkach. Mówią, kto jest smutny, a kto wesoły.
Rysują w kółeczku buzię smutną lub uśmiechniętą.
4. Burza mózgów. Wspólna próba odpowiedzi na pytania: Po czym poznajemy, że ktoś jest smutny (wesoły)? W jaki sposób
możemy rozweselić smutnego przedszkolaka? Jak możemy pogodzić kłócących się kolegów? Jak możemy zrobić przyjem-
ność swojemu koledze?

III Zajęcia w ogrodzie

x Zabawa ruchowa „Prosto, w bok”. Dzieci stoją w gromadce przed N. i reagują na jego polecenia, np.: Biegnij prosto,
dotknij huśtawki i wróć. Biegnij w bok, dotknij drzewa i wróć. N. chwali dzieci, które pobiegły we właściwym kierunku.
Rozwijanie orientacji przestrzennej.
x Zabawa porządkowo-dyscyplinująca. Dzieci biegają swobodnie po ogrodzie. Na hasło: Kamienie! przykucają, udając,
że są kamieniami. Po chwili znów zaczynają biegać. Reagowanie na sygnał werbalny.
x Zabawa słuchowa „Co słyszysz?”. Dzieci nasłuchują odgłosów dobiegających z otoczenia. Nazywają je i starają się określić,
skąd dobiegają. Rozwijanie percepcji słuchowej.