Page 108 - Nowa Trampolina czterolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1

106 • SCENARIUSZE ZAJĘĆ • Listopad

II Zajęcia główne

Zajęcia 1
Rodzaj zajęć: zajęcia matematyczne.
Temat: Kolorowe parasolki.
Cele:
u
 trwalanie kształtów figur geometrycznych (trójkąt)
p
 orównywanie wielkości przedmiotów
 dopasowywanie przedmiotów o tej samej wielkości
 ozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego
r
 wiczenie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej.
ć
Pomoce: trójkąty z kolorowego papieru o różnej wielkości i w różnych kolorach, laseczki parasola wycięte
z czarnego papieru, klej, kartki A4.

Przebieg zajęć:
1. Dzieci siedzą przy stołach. N. rozmawia z nimi o trójkącie. Przykładowe pytania:
– Do czego jest podobna ta figura?
– Gdzie w otoczeniu możemy znaleźć tę figurę?
2. Ze zbioru różnokolorowych trójkątów każde dziecko wybiera dla siebie cztery trójkąty tej samej wielkości i w różnych
kolorach, a następnie układa z nich na kartce papieru parasol. Po upewnieniu się, że figury mają identyczną wielkość,
dzieci przyklejają trójkąty do kartki i doklejają parasolowi laseczkę.
3. Porządkowanie sali po wykonaniu pracy.
4. Prezentacja prac w kąciku dla rodziców.

Zajęcia 2
Rodzaj zajęć: zajęcia umuzykalniające.
Temat: Kapryśna pogoda.
Cele:
r
 ozwijanie poczucia rytmu
 kształtowanie uważnego słuchania
r
 ozróżnianie przeciwieństw: szybko – wolno, cicho – głośno oraz coraz ciszej – coraz głośniej, coraz szybciej – coraz wolniej
 kształtowanie ruchowej wyobraźni.
Pomoce: dowolne nagranie odgłosów deszczu, parasol, kalosze dla N., gazety, drewienka, odtwarzacz CD.

Uwaga: Zajęcia najlepiej przeprowadzić w deszczowy dzień.

Przebieg zajęć:
1. Dzieci siedzą w kręgu, a N. (siedzący pod parasolem i w kaloszach) zadaje im pytania, np.: Dlaczego mam dziś parasol
i kalosze? Jak pada deszcz? Następnie N. pokazuje palcami ruch z góry na dół i przedstawia najpierw mały deszczyk (ude-
rza palcami o podłogę i mówi cicho: kap, kap, kap), a potem duży deszcz (uderza o podłogę całą dłonią i mówi głośno:
kap, kap, kap), a dzieci go naśladują.
2. N. recytuje wierszyk.

Kap, kap, kap!

Deszczyk kapie: kap, kap, kap!
Deszczyk chlapie: chlap, chlap, chlap!
W okno puka: puk, puk, puk!
W dachy stuka: stuk, stuk, stuk!
A gdy kładziesz się do snu,
deszczyk szumi: szu, szu, szu…
Maciejka Mazan

W czasie recytacji wierszyka N. rytmicznie stuka w otwarty parasol. Przy pierwszym i drugim wersie – cicho palcami,
przy trzecim i czwartym – całą dłonią i coraz głośniej. Przy piątym i szóstym – odkłada parasol, przykłada złożone dłonie
do policzka i udaje, że zasypia. Na koniec zadaje dzieciom pytanie: Jaki padał deszcz?