Page 110 - Nowa Trampolina czterolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1

108 • SCENARIUSZE ZAJĘĆ • Listopad

uniesionej ręce dyrygenta dzieci grają głośno, przy ręce opuszczonej – cicho. Rozróżnianie wysokości dźwięków oraz
ich natężenia.
x Ćwiczenia poranne: Zestaw IX (zob. Zestawy ćwiczeń porannych).

Zadania popołudniowe
x Zabawa „Kolorowa tęcza”. Dzieci rysują na kartce A4 tęczę – zwrócenie uwagi na kolory występujące w tęczy. Nazywanie kolorów.
x „Jesienny wiatr”. Dzieci słuchają odgłosów jesiennego wiatru (nagrania). Następnie na dużych arkuszach papieru grubą,
niebieską kredką rysują wiatr, kreśląc długie, płynne linie o dowolnym kształcie. Ćwiczenia rozmachowe rąk, przygoto-
wanie do nauki pisania.
x Zabawa ruchowa na czworakach „Mur obronny” (zob. Zestawy gier i zabaw ruchowych).

II Zajęcia główne

Rodzaj zajęć: zajęcia przyrodnicze.
Temat: Zagadkowy wiatr.
Cele:
p
 oznawanie zjawisk przyrody
p
 róby scharakteryzowania wiatru
 słuchanie tekstów literackich i wypowiadanie się na ich temat
 interesowanie się zjawiskami przyrody
r
 ozumienie konieczności ubierania się stosownie do pogody.
Pomoce: tekst wiersza Maciejki Mazan Wiatr, ilustracje przedstawiające wiatr, chusta animacyjna, gazety, instru-
menty perkusyjne.

Przebieg zajęć:
1. N. recytuje wiersz.

Wiatr

Oj, jak ten wiatr wieje!
Wyje, huczy, śpiewa!
Świszcze, gwiżdże, szumi!
Zrywa liście z drzewa!
Kradnie z głowy czapkę
i szarpie szalikiem,
a kiedy się zmęczy,
staje się wietrzykiem .
Maciejka Mazan

2. Rozmowa na temat wiersza. Przykładowe pytania:
– Co robi wiatr?
– Spróbujcie naśladować odgłosy wiatru.
– Po czym poznajemy, że na dworze wieje wiatr?
– Jak myślicie, jak wygląda wiatr?
Zapisanie wypowiedzi dzieci na tablicy – rozwijanie zainteresowania pisaniem.
3. Zabawa integracyjna z chustą animacyjną „Pogoda”. Dzieci trzymają za rogi chusty i poruszają nią według poleceń N.:
– Wieje słaby wiaterek. – lekkie poruszanie chustą
– Wieje coraz mocniej. – silniejsze ruchy chustą
– Zerwał się sztorm na morzu. – bardzo silne potrząsanie chustą
– Zaczyna padać deszcz. – lekkie uderzenia palców w chustę
– Pada coraz mocniej. – uderzenia dłonią w chustę
– Grzmot. – jednoczesne poderwanie chusty do góry i nagłe szarpnięcie jej w dół.
4. Oglądanie różnych ilustracji przedstawiających wiatr i ich omówienie.
5. Zabawa inscenizacyjno-muzyczna „Wiatr”. N. dzieli dzieci na dwa zespoły. Jeden zespół otrzymuje gazety, a drugi
instrumenty perkusyjne. Po kilku minutach na zastanowienie się i ustalenie działań dzieci prezentują swoje dźwiękowe
wyobrażenie o wietrze. Potem następuje zmiana ról.