Page 169 - Nowa Trampolina czterolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1

TYDZIEŃ 14 • Zabawa w teatr • 167

Piątek  temat: Strach ma wielkie oczy – czy cienia należy się bać?

Zapis w dzienniku:

Aktywność poranna i popołudniowa: Zabawa w teatr cieni „Zgadnij, co robię”. Opowiadanie historyjki obrazkowej
z KP1. Ćwiczenia poranne: Zestaw IV. Zabawa „Co nie pasuje?” – ćwiczenie spostrzegawczości. Ćwiczenia oddechowe.
Zabawa „W teatrzyku cieni” – wyczarowywanie cieni zwierząt. Zabawa ruchowa skoczna „Zrzuć woreczek”.
 obszary z podstawy programowej: I 5, 9; II 1, 6, 7; IV 1, 2

Zajęcia główne: ▶ Zajęcia plastyczne – strach ma wielkie oczy – czy cienia należy się bać? Praca plastyczna
inspirowana wierszem Małgorzaty Strzałkowskiej Przytul stracha – malowanie kolorowymi pastelami stworków-potworków.
Stwarzanie sytuacji sprzyjających rozpoznawaniu, przeżywaniu i wyrażaniu strachu, wyjaśnienie powiedzenia strach ma
wielkie oczy.
 obszary z podstawy programowej: III 8; IV 1, 2, 3, 5, 8, 11

Zajęcia w ogrodzie: Zabawa „Co słyszysz?”. Obserwacja zimowego nieba. Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa
„Zwierzęta na spacer i do domku”.
 obszary z podstawy programowej: I 5; IV 7, 18, 19

I Aktywność poranna i popołudniowa

Zadania poranne
x Zabawa w teatr cieni „Zgadnij, co robię”. Chętne dziecko ilustruje ruchem za ekranem codzienne czynności. Pozostałe dzieci
zgadują, jakie to czynności, na podstawie ruchu cienia. Rozwijanie wyobraźni, wspomaganie rozwoju intelektual nego.
x Wykonanie ćwiczenia z KP1, k. 28 – rozwianie myślenia przyczynowo-skutkowego.
x Ćwiczenia poranne: Zestaw IV (zob. Zestawy ćwiczeń porannych).

Zadania popołudniowe
x Zabawa „Co nie pasuje?”. N. rozkłada kilka obrazków z jednej kategorii i jeden niepasujący do tej kategorii. Zadaniem
dzieci jest dostrzeżenie podobieństw i różnic, a następnie stwierdzenie, który obrazek nie pasuje do pozostałych.
Ćwiczenie spostrzegawczości.
x Ćwiczenia oddechowe – dmuchanie na zawieszone na nitce kulki waty. Regulowanie oddechu.
x Zabawa „W teatrzyku cieni” – wyczarowywanie na ścianie przy użyciu złożonych rąk cieni zwierząt. Ćwiczenie koordy-
nacji wzrokowo-ruchowej.
x Zabawa ruchowa skoczna „Zrzuć woreczek” (zob. Zestawy gier i zabaw ruchowych).

II Zajęcia główne

Rodzaj zajęć: zajęcia plastyczne.
Temat: Strach ma wielkie oczy – czy cienia należy się bać?
Cele:
s
 warzanie sytuacji sprzyjających rozpoznawaniu, przeżywaniu i wyrażaniu strachu
t
 yjaśnienie powiedzenia strach ma wielkie oczy
w
w
 yrażanie emocji za pomocą różnych środków wyrazu: ekspresji słownej, plastycznej, ruchowej
r
 ozwijanie wyobraźni, twórczego myślenia
b
 udowanie zaufania oraz poczucia bezpieczeństwa.
Pomoce: tekst wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej Przytul stracha, kartki, na których czarnym tuszem namalowany
jest symetryczny kleks (po jednej dla każdego dziecka), kolorowe kredki pastelowe.
Przebieg zajęć:
1. N. rozpoczyna rozmowę o strachu: Kiedy się boimy? Czego najbardziej się boimy? Jak się wtedy czujemy? Co oznacza
powie dzenie „Strach ma wielkie oczy”? Czy cienia można się wystraszyć?. W rozmowie N. odwołuje się do doświadczeń
dzieci z ciemnością i cieniem podczas wcześniejszych zabaw w teatrzyku cieni: Czy baliście się, kiedy zgasło światło?
Czy cienie, które tworzyliśmy w teatrzyku, były straszne?. N. zwraca uwagę na to, że wszyscy czasem odczuwają strach.