Page 214 - Nowa Trampolina czterolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1

212 • SCENARIUSZE ZAJĘĆ • Styczeń

Cele:
r
 ozwijanie twórczej ekspresji ruchowej
r
 eagowanie na sygnał dźwiękowy
r
 ozwijanie pomysłowości i wyobraźni
 wrażliwianie na słuchaną muzykę.
u
Pomoce: nagranie dowolnej muzyki tanecznej (np.: samby, walca wiedeńskiego), duże chusty (ewentualnie apaszki,
szale, pareo) o wymiarach 80 cm x 80 cm lub większe (po jednej dla każdego dziecka i dla N.), laska lub kijek,
tamburyn, trójkąt, odtwarzacz CD.

Przebieg zajęć:
1. „Zagadki na dobry początek”. N. (z chustką na głowie zawiązaną pod brodą i laską w ręce) pyta dzieci: Kogo przypo­
minam wam w tej chustce? Z kim wam się kojarzę?. (Dla wzmocnienia efektu może przejść się powoli o lasce, zgarbiony
jak Baba-Jaga). Odpowiedzi mogą być różne, a jeżeli dzieci nie wiedzą, N. może naprowadzić je na właściwy trop.
Następnie N. zarzuca chustkę jak pelerynę, przechadza się i kłania po królewsku. Dzieci powinny odgadnąć, że chodzi
o królową, księżniczkę, damę itp. N. wyjaśnia, że za pomocą jednej chustki można wyczarować wiele strojów różnych
postaci. Takie czary bardzo się przydają w karnawale, gdy czasem trzeba wymyślić przebranie „z niczego”.
2. Zabawa „Zaczaruję chustkę”. N. rozdaje dzieciom chustki i pozwala im przez jakiś czas się nimi bawić, jak dyktuje im
wyobraźnia. Następnie pokazuje im, w jaki sposób przy użyciu chustki można przedstawiać różne przedmioty i czynności,
a dzieci naśladują jego ruchy.
Wyczarowuje przykładowo:
x kierownicę samochodu – dzieci łapią oburącz za chustkę zrolowaną i złożoną „na zakładkę”
x zaprzęg – jedno dziecko ma chustkę przełożoną pod pachami niczym lejce, a drugie dziecko trzyma w dłoniach jej
końce, jakby powoziło
x skrzydła motyla – dzieci zarzucają chustki na ramiona, a końce trzymają w dłoniach z uniesionymi i rozpostartymi
rękami
x tańcząca chmurka – dzieci machają chustami nad głowami.
Jeśli dzieci będą miały dużo własnych pomysłów, N. może podpowiedzieć im sposób ich pokazania i pomóc w zapre-
zentowaniu ich reszcie grupy.
3. Zabawa „Motylki, chmurki i samochody”. N. umawia się z dziećmi, że na ustalony sygnał wykorzystają chustkę, by za-
mie nić się w:
x motylki – tryl na trójkącie
x chmurki – pojedyncze dźwięki trójkąta
x samochody – rytmiczne potrząsanie tamburynem.
Poszczególne sygnały powinny powtórzyć się co najmniej dwa, trzy razy. N. może też wprowadzić więcej sygnałów
i przypisanych do nich „figur”.
4. Zabawa „Kim ja jestem? Zgadnij sam”. Dzieci siedzą w kole. Chętne dziecko wchodzi do środka i recytuje wraz z całą
grupą rymowane pytanie: Czarodziejską chustę mam! Kim ja jestem? Zgadnij sam! Po czym, wykorzystując chustkę,
przedstawia wybraną przez siebie postać, a pozostałe dzieci próbują zgadnąć, kto to. (Pierwszym pokazującym może
być N.). Mogą to być zwierzątka, bohaterowie bajek. Przykładowe postacie:
x ślimak – dziecko przykrywa się chustką i powoli wysuwa spod niej różki-palce
x piesek – dziecko układa na podłodze chustkę, kilkakrotnie nią się okręca i kładzie się na niej jak na kocyku, zwinięte
w rogalik
x kot – dziecko układa na podłodze chustkę i naśladuje myjącego się kotka, może mruczeć.
5. Improwizacja ruchowa do muzyki. Na zakończenie zajęć N. proponuje, aby każde dziecko wymyśliło jakiś element
stroju z chusty (np.: pelerynę, spódniczkę, skrzydła), wyczarowało go z chusty i zatańczyło na balu przebierańców
do muzyki.

III Zajęcia w ogrodzie

x Zabawa „Zmarznięte wróbelki” – wskakiwanie obunóż do narysowanych na śniegu kółek-gniazdek i wyskakiwanie
z nich. Ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej.
x Zabawy z wykorzystaniem sprzętu terenowego – zwrócenie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
x Zabawa ruchowa skoczna „Wskocz w kałużę” (zob. Zestawy gier i zabaw ruchowych).