Page 83 - Nowa Trampolina czterolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1
P. 83

TYDZIEŃ 7  •  Leśne odgłosy  •  81



            3.  N. proponuje wysłuchanie piosenki Co jesienią w parku gra? (CD), prosząc, by dzieci słuchały uważnie i starały się
              zapamiętać jak najwięcej przykładów „jesiennego grania” występujących w piosence.



                  Co jesienią w parku gra?                                    słowa: Urszula Piotrowska
                                                                              muzyka: Magdalena Melnicka-Sypko

                    C                                            Dm                        G



                          -
                              -
                                                                           -
                  1. Co je sieni w par -  ku    gra?              Li-stek  nu ci:w  a -  nie  ja,
                                                                              1.              2.
                    Dm       G          C       Am          F        G          C              C

                               -
                             -
                     bo   szeleszcz    szu, szu, szu  i ko -  y -  sz  park do  snu.           snu.


              1 .   Co jesienią w parku gra?      3 .   Wtem do parku wpada wiatr,
                Listek nuci: właśnie ja,            dmucha, wyje, że aż strach .
                bo szeleszczę szu, szu, szu         Gwiżdże w uszy wiu, wiu, wiu,
                i kołyszę park do snu .             aż brakuje wszystkim tchu .
                Bo szeleszczę szu, szu, szu         Gwiżdże w uszy wiu, wiu, wiu,
                i kołyszę park do snu .             aż brakuje wszystkim tchu .

              2 .   Kasztan woła: oj, nie, nie,   4 .   Jesień mówi: szkoda zwad,

                przecież słychać tylko mnie,        można w zgodzie pięknie grać .
                głośno bębnię ram, tam, tam         Wietrzyk, kasztan, żołądź, liść
                i z żołędziem w parze gram .        wielki koncert dadzą dziś .
                Głośno bębnię ram, tam, tam         Wietrzyk, kasztan, żołądź, liść
                i z żołędziem w parze gram .        wielki koncert dadzą dziś .



              Po przesłuchaniu piosenki N. przez chwilę rozmawia z dziećmi na temat jej treści.
            4.  Nauka piosenki poprzez osłuchanie się i zabawę z piosenką. N. dzieli dzieci na trzy grupy – kasztany i żołędzie, liście
              oraz wietrzyki – i ustawia je w trzech różnych miejscach sali, a sobie przydziela rolę Jesieni.
              Każda grupa ma się uaktywniać w czasie zwrotki opowiadającej o odtwarzanych przez nią bohaterach piosenki.
              W czasie pierwszej zwrotki listki tańczą kołyszącym się krokiem. W czasie drugiej zwrotki kasztanki i żołędzie skaczą
              obunóż, a następnie (od słów głośno bębnię…) bębnią otwartymi dłońmi w podłogę. W czasie trzeciej zwrotki na
              środek sali wypadają wietrzyki i głośno wołają: wiu, wiu. Każda grupa wraca na swoje miejsce. W ostatniej zwrotce
              N.-Jesień śpiewem godzi „jesiennych muzykantów”, a dzieci powtarzają za nim: Wietrzyk, kasztan, żołądź, liść wielki
              koncert dadzą dziś. Zabawę powtarzamy trzy razy, wymieniając grupy rolami, aby wszystkie dzieci mogły odgrywać
              każdy typ bohaterów z piosenki.
            5.  Zabawa muzyczna „Jesienny koncert”. Dzieci są wciąż podzielone na takie grupy jak poprzednio. N. rozdaje: liściom –
              liście lub kawałki gazet (będą nimi pocierać, aby uzyskać odgłos szeleszczenia), kasztanom i żołędziom – kasztany
              i żołędzie (będą nimi stukać o podłogę, aby uzyskać odgłos spadania), wietrzykom – puste butelki (będą w nie dmuchać,
              aby uzyskać odgłos wiatru – N. wcześniej pokazuje im, jak to zrobić). Wszystkie grupy przez chwilę ćwiczą na swoich
              „instrumentach”. N. jako Jesień dyryguje jesienną orkiestrą. Kiedy dyryguje dużymi, zamaszystymi ruchami – muzycy
              grają jak najgłośniej, gdy wykonuje ruchy małe, tuż przed sobą – grają cicho. N. może wypróbować wiele wariantów
              w zależności od predyspozycji dzieci i własnej fantazji.


            III Zajęcia w ogrodzie

              x Spacer po ogrodzie w poszukiwaniu domków małych zwierząt – obserwowanie przez lupę. Rozwijanie zainteresowania
              przyrodą.
              x Zabawy z wykorzystaniem sprzętu terenowego – zwrócenie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
              x Zabawa ruchowa z mocowaniem i dźwiganiem „Piłka w dołku” (zob. Zestawy gier i zabaw ruchowych).
   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88