Page 107 - Nowa Trampolina pięciolatka i sześciolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1
P. 107

TYDZIEŃ 8  •  Pobaw się ze mną  •  105



                Pomoce: ogólnodostępne przedmioty, KP1.

            Przebieg zajęć:
            1.  Pogadanka „Nasze ulubione zabawy”. N. wita dzieci i opowiada o swojej ulubionej zabawie z dzieciństwa. Następnie py-
              ta dzieci, jak i w co najbardziej lubią się bawić. Dzieci swobodnie się wypowiadają.
            2.  Słuchanie wiersza Maciejki Mazan Baw się z nami!



                  Baw się z nami!

              Niepotrzebna ci zabawka,      Kilka donic z paprotkami
              telewizor czy huśtawka,       będzie dżunglą z tygrysami
              nawet kiedy śnieg i mżawka,   albo lasem ze skarbami,
              baw się z nami!               jak wolimy!
              Krzesło może być rakietą,     Tych gier nie ma w żadnym sklepie,
              która ściga się z kometą,     my to wymyślimy lepiej,
              tapczan stanie się korwetą    ciut fantazji i najpiękniej
              z piratami.                   się bawimy!
                                                     Maciejki Mazan


            3.  Rozmowa na temat treści wiersza. N., nawiązując do pogadanki, rozpoczyna: Wymieniliście swoje ulubione zabawy. Nie-
              którzy mówili o konkretnych zabawkach, np.: o klockach, lalkach, grach. Inni wspominali o zabawach, które nie wymaga-
              ją żadnych przedmiotów, np.: zabawy słowne, berek, zabawa w chowanego. Następnie zadaje dzieciom pytania, np.: Jak
              myślicie, co jest najważniejszego w zabawie? Czy lepiej jest bawić się samemu czy z przyjaciółmi? Dlaczego? Jakie zabawy
              zostały opisane w wierszu? Czy pojawiły się w nim zabawki? Jakie przedmioty zastały wykorzystane do zabawy?
            4.  Zabawa „W co się bawić?”. N. dzieli dzieci na zespoły i proponuje wymyślenie zabawy z wykorzystaniem przedmiotów
              (np.: koc, gazeta, krzesełka, miś, skakanka, obręcz, woreczki, szarfy) lub bez. Dzieci w zespołach naradzają się i opraco-
              wują jedną wspólną zabawę. Prezentacja pomysłów na forum grupy.
            5.  Zabawa ruchowa „Chodźcie do domu!”. N. rozkłada na podłodze obręcze lub szarfy oznaczone symbolem, np.: kwa-
              drat, pies, człowiek, litera, pojazd. Dzieciom rozdaje emblematy z wyżej wymienionymi rysunkami. Dzieci poruszają
              się w rytm tamburyna. Na przerwę w graniu jak najszybciej wchodzą do obręczy, tworząc grupki. Następnie dzieci wy-
              mieniają się emblematami i bawią dalej.
            6.  Wykonanie ćwiczenia w KP1, s. 76. Rysowanie dróg jeżyków tak, aby się nie krzyżowały – rozwijanie logicznego myślenia.

            Zajęcia 2
            Rodzaj zajęć: zajęcia umuzykalniające.
            Temat: Jesienna polka.
            Cele:
              p
              oznanie kroku polki (cwał boczny)
              ozwijanie koordynacji ruchowej
              r
              wrażliwienie na brzmienie instrumentów perkusyjnych: grzechotki, bębenka, tamburyna
              u
              integracja grupy.
                Pomoce: piłka, grzechotka, bębenek, tamburyn, CD.

            Przebieg zajęć:
            1.  Zabawa powitalna. Dzieci śpiewają Piosenkę na powitanie, wykonując układ ruchowy (zob. TYDZIEŃ 3, Środa).
            2.  Zabawa z piłką. N. trzyma w dłoni piłkę. Zadaniem dzieci jest wykonywanie czynności przypisanych do konkretnych
              czynności, które pokazuje N.:
              –  ytmiczne przekładanie piłki z ręki do ręki – rytmiczny marsz z rękami na biodrach
                r
              –  podrzucanie i łapanie piłki – podskoki z nogi na nogę
              –  odbijanie o podłogę i łapanie piłki – skoki obunóż w miejscu
              –  kręcenie piłką na podłodze – obrót wokół własnej osi.
              Uwaga: Dla ułatwienia N. może wypowiadać hasło: Zmiana!, gdy zmienia sposób operowania piłką.
            3.  Wprowadzenie kroku polki. N. omawia z dziećmi pochodzenie tańca polka. Wyjaśnia, że mimo nazwy taniec nie po-
              chodzi z Polski. Jest to taniec czeski. Najprawdopodobniej nazwa tańca została przyjęta na cześć bohaterskich walk Po-
              laków w powstaniu listopadowym.
   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112