Page 151 - Nowa Trampolina pięciolatka i sześciolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1
P. 151
TYDZIEŃ 11 • Mój zwierzak • 149
Zadania popołudniowe
x Zabawa „Tasiemki”. Odwzorowywanie szlaczków, figur geometrycznych z cienkich tasiemek, układanie według wzoru
i z pamięci.
x Puzzle „Zwierzaki”. Układanie pociętych obrazków związanych z omawianym tematem.
x Zabawa na czworakach „Zabawa kotów piłkami” (zob. Zestawy gier i zabaw ruchowych).
II Zajęcia główne
Zajęcia 1
Rodzaj zajęć: zajęcia społeczne z wykorzystaniem utworu literackiego.
Temat: Mamo, chcę mieć pieska, opowiadanie Moniki Niewielskiej.
Cele:
kształtowanie umiejętności uważnego słuchania utworu literackiego
ozwijanie umiejętności wypowiadania się na dany temat
r
wrażliwianie na los porzuconych i pokrzywdzonych zwierząt
u
w
yrabianie poczucia odpowiedzialności za los zwierząt
t
worzenie trwałych nawyków niesienia pomocy zwierzętom.
Pomoce: zdjęcia przyniesione przez dzieci, podpisy do ilustracji, ilustracje przybliżające dzieciom życie zwierząt
w schronisku, materiały potrzebne do wykonania plakatu, KP2.
Przebieg zajęć:
1. Oglądanie zdjęć. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat pupili, które mają w domu.
2. Nazywanie zwierząt przedstawionych na ilustracjach, planszach: chomik, kot, pies, rybki, papuga, kanarek, myszka,
szczur… Próby dobierania podpisów, wyróżnianie w wyrazach poznanych liter.
3. Pogadanka „Jak opiekuję się swoim pupilem?”. Dzieci wyjaśniają, jakie mają obowiązki związane z posiadaniem
zwierzaka.
4. Wysłuchanie opowiadania Mamo, chcę mieć pieska Moniki Niewielskiej.
Mamo, chcę mieć pieska
– Mamo, mamo, zobacz, jaka śliczna kuleczka! Chcę mieć takiego pieska! – woła Hania.
Hania wraca właśnie z mamą z przedszkola. W parku wisi ogłoszenie, a obok zdjęcie ślicznego pieska ze smutnymi
oczkami. Hani udało się odczytać niektóre wyrazy, ale całość przeczytała mama:
SERDECZNIE ZAPRASZAMY DO ADOPCJI PSÓW ZE SCHRONISKA.
NA NOWEGO WŁAŚCICIELA CZEKA MAKSIO, POGODNY,
NIEDUŻY SZCZENIAK, KTÓRY LUBI SIĘ BAWIĆ.
A TAKŻE 50 INNYCH PSÓW...
– A czy wiesz, Haneczko, co to znaczy adoptować psa? – pyta z uśmiechem mama.
– Tak! Wziąć do domu, bawić się z nim, przytulać go. Po prostu mieć własnego pieska!
– Tak, ale nie tylko to… Adoptować to znaczy stać się opiekunem psa już na zawsze i dbać o niego.
– Ja wiem, mamo, będę go czesać i karmić, będzie spał w moim łóżku, będę chodzić z nim na dwór! Ja to wszystko
wiem i umiem, naprawdę!
– Haniu, jeśli naprawdę chcesz mieć psa, to musimy się przekonać, że możesz zostać jego prawdziwą opiekunką.
Chcesz spróbować?
Kiedy Hania z mamą wróciły do domu, dziewczynka poczuła się bardzo głodna. Mama powiedziała jej jednak, że naj
pierw muszą wyjść na spacer z psem, potem będzie obiad. Mama wyjęła z dna szafki pluszowego pieska, którym Hania
kiedyś się bawiła, i wręczyła zaskoczonej dziewczynce.
– Zobaczymy, czy jesteś gotowa być opiekunką prawdziwego psa. Wróciłyśmy właśnie do domu i nasz pies potrzebu
je jak najszybciej wyjść na dwór, żeby zrobić siku. Idziemy!
Hania wzięła pluszowego pieska na ręce i poszły. Trochę jej burczało w brzuszku, ale co było zrobić… Chodziły i cho
dziły, zatrzymywały się przy krzaczkach. W pewnym momencie mama wręczyła Hani torebkę i powiedziała:
– Piesek zrobił kupę, trzeba sprzątnąć.
– Ale jak? To trochę obrzydliwe – skrzywiła się Hania. Ale sprzątnęła tę kupę na niby, tak jak jej pokazała mama.
Po obiedzie Hania chciała pobawić się lalkami, ale mama mówi:
