Page 233 - Nowa Trampolina pięciolatka i sześciolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1
P. 233

TYDZIEŃ 17  •  Dawno, dawno temu  •  231




            Przebieg zajęć:
            1.  Zabawa powitalna. Dzieci śpiewają Piosenkę na powitanie, wykonując układ ruchowy (zob. TYDZIEŃ 3, Środa).
              Zapoznanie z polskim tańcem narodowym – krakowiakiem. N. włącza nagranie Krakowiak – CD, 33. Dzieci po wysłu-
              chaniu omawiają treść piosenki. Odpowiadają na pytania N., np.: Jakie miasto pojawia się w piosence? Jak nazywają się
              ludzie, którzy mieszkają w Krakowie? Jaka rzeka przepływa przez Kraków?
              N. wyjaśnia, że taniec pochodzi z okolic Krakowa, stąd nazwa krakowiak. Następnie prezentuje dzieciom ilustracje przed-
              stawiające pary tancerzy w stroju krakowskim i omawia charakterystyczne elementy ubioru z tego regionu (u tancerki:
              wianek ze sztucznych kolorowych kwiatów, czerwone korale, haftowana koszula, zdobiony gorset, wzorzysta spódnica,
              biały fartuszek, czerwone trzewiki; u tancerza: czapka „krakuska” zdobiona pawim piórem, biała koszula, zdobiony ka-
              ftan, pas z brzękadełkami – blaszkami, pasiaste spodnie, wysokie buty).
              Dzieci uczą się słów oraz melodii piosenki Krakowiak (CD, 33).



                  Krakowiak

              melodia i słowa: tradycyjne

              1.   Krakowiaczek jeden        2.   Krakowianka jedna          3.   Płynie Wisła, płynie
                miał koników siedem,            miała chłopca z drewna,        po polskiej krainie,
                pojechał na wojnę,              a dziewczynkę z wosku,         po polskiej krainie,
                został mu się jeden.            wszystko po krakowsku.         a dopóki płynie, Polska nie zaginie.
                   Siedem lat wojował,              Buzi nie umyła,            a dopóki płynie, Polska nie zaginie.
                   szabli nie wyjmował,           włosy rozwichrzyła,
                   szabla zardzewiała,            a do tego jeszcze          4.   Zobaczyła Kraków,
                   wojny nie widziała.            buciki zgubiła.              wnet go pokochała,
                                                                               wnet go pokochała,
                                                                               a w dowód miłości wstęgą opasała,
                                                                               a w dowód miłości wstęgą opasała.


            2.  Nauka układu tanecznego do piosenki Krakowiak (CD, 33).
              N. prezentuje dzieciom krok krakowiaka – cwał boczny. Dzieci stoją w kole, wyciągają prawą rękę, w prawy skos, dło-
              nią skierowaną do góry. Lewą dłoń opierają na lewym biodrze. Przy akompaniamencie nagrania wykonują cwał boczny
              w prawą stronę (wraz z rozpoczęciem zwrotki). Na hasło N. zmieniają kierunek i zaczynają cwał w lewą stronę (lewa
              ręka umieszczona w lewym skosie do boku, prawa na biodrze).
              Po opanowaniu kroku podstawowego dzieci łączą się w pary mieszane. Chłopiec staje w środku koła, dziewczynka na
              zewnątrz – zwróceni są twarzami do siebie. Chłopiec wystawia lewą dłoń w lewą stronę. Prawą ręką obejmuje dziew-
              czynkę w pasie. Dziewczynka kładzie dłonie na biodrach. W tym ustawieniu wykonują krok krakowiaka w pierwszym
              kierunku tańca (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara).
              Następnie dzieci zapoznają się  z innymi figurami krakowiaka:
              Krzesanie – na raz: uderzenie pietą w podłogę, lekko w bok, do wyprostowania kolana; na dwa: uderzenie palcami no-
              gi w podłogę.
              Kaszka – para, trzymając się za skrzyżowane ręce, tańczy wokół własnej osi cwałem.

              Układ ruchowy do piosenki Krakowiak:
              Ustawienie: chłopiec staje w środku koła, dziewczynka na zewnątrz, zwróceni są twarzami do siebie; chłopiec wystawia
              lewą dłoń w górę do boku, prawą ręką obejmuje dziewczynkę w pasie; dziewczynka kładzie dłonie na swoich biodrach.

              0’00–0’03 (przygrywka)  – dzieci stoją
              0’04–0’11 (zwrotka 1.)  – 15 cwałów w pierwszym kierunku tańca i zatrzymanie ruchu wraz z dostawieniem nogi
              0’12–0’21           – 4 kroki krzesane w miejscu (naprzemienne uderzenia piętą w podłogę, raz prawą, raz lewą nogą)
              0’21–0’23 (przygrywka)  – dzieci stoją
              0’23–0’40 (zwrotka 2.)  – analogicznie jak 0’04–0’21, z tą różnicą, że cwał odbywa się w drugim kierunku tańca
              0’40–0’42 (przygrywka)  – dzieci stoją
              0’42–0’57 (zwrotka 3.)  – figura kaszka krakowska
              0’57–0’58           – dzieci stają w pozycji początkowej
              0’59–1’13 (zwrotka 4.)   – 17 cwałów parami w pierwszym kierunku tańca i zatrzymanie ruchu wraz z dostawieniem nogi
              1’14–1’17 (zakończenie) – ukłon tancerzy (lekkie pochylenie się w kierunku osoby z pary).
   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238