Page 45 - Nowa Trampolina pięciolatka i sześciolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1

TYDZIEŃ 3 • To jestem ja • 43

Przepraszam

muzyka: Grzegorz Karaś • słowa: Maciejka Mazan

1. Czasem się zdarza, 2. Bez przyjaciela,
czasem się zdarza, bez przyjaciela
że się przyjaciel Ref. smutny jest wtorek, Ref.
na nas obraża. Nie gniewaj się na mnie, smutna niedziela. Nie gniewaj się na mnie,
Nie chce rozmawiać, nie gniewaj się na mnie, I jemu także nie gniewaj się na mnie,
nie chce się bawić. to było niechcący, smutno bez ciebie, to było niechcący,
Jak to naprawić? to tak nie specjalnie. dlatego nie bój to tak nie specjalnie.
Jak to naprawić? Daj rękę na zgodę się mu powiedzieć: Daj rękę na zgodę
i nie gniewaj się. i nie gniewaj się.
Przepraszam, przepraszam, Przepraszam, przepraszam,
przepraszam cię! przepraszam cię!

Uwaga: Zwrotki 2. dzieci uczą się w kolejnych dniach (np. między zadaniami porannymi i popołudniowymi). Po opa-
nowaniu całej piosenki próbują wykonać ją z nagraniem w wersji instrumentalnej – CD, 4.

3. Zabawa „Emocje”. N. przygotowuje plansze przedstawiające różne emocje – rysunki buzi z minami: wesołą, smutną, złą,
zdziwioną. Wspólnie z dziećmi omawia każdą z nich. N. zadaje pytania, np.: Co wyraża mina przedstawiona na rysunku?
Jaką emocję można jej przypisać? Następnie rozkłada plansze na podłodze tak, aby między rysunkami były duże odstępy.
Dzieci poruszają się po sali do rytmu wystukiwanego przez N. na bębenku. Gdy akompaniament ucichnie, dzieci zatrzy-
mują się, a N. wypowiada nazwę wybranej emocji (radość, smutek, złość, zdziwienie). Dzieci ustawiają się wokół planszy
prezentującej daną emocję i próbują odegrać ją swoją mimiką twarzy.
4. Zabawa integracyjna „Złączmy się”. Dzieci poruszają się po całej sali przy akompaniamencie nagrania piosenki Przepraszam
w wersji instrumentalnej (CD, 4). Gdy N. zatrzyma muzykę, dzieci zatrzymują się i słuchają, jaka część ciała i jaka liczba
zostanie wypowiedziana przez N., np.: Trzy łokcie. Dwa kolana. Cztery głowy. Następnie każde z dzieci łączy się wska-
zaną częścią ciała z innymi osobami tak, aby liczba połączonych części ciała była zgodna z liczbą wskazaną przez N.
Wyjątek stanowi liczba jeden – wówczas każdy staje sam.
5. Zabawa pożegnalna.