Page 266 - Nowa Trampolina pięciolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1
P. 266

264  •  SCENARIUSZE ZAJĘĆ  •  Styczeń



            p
            oznanie pomieszczeń znajdujących się w każdym domu
            u
            trwalenie znajomości pomiaru długości za pomocą kroków
            kształtowanie orientacji w przestrzeni
            u
            trwalenie umiejętności określania prawej i lewej strony
            ozwijanie twórczości i zdolności manualnych.
            r
               Pomoce: obrazki przedstawiające czynności i pomieszczenia domowe, kwiaty, dywanik, krzesło, stolik, kartki papieru,
               kredki.
          Przebieg zajęć:
          1.  Wysłuchanie wiersza Domy duże i małe.


                Domy duże i małe

            Ja mieszkam w bloku, takim niedużym,
            tęsknię za nim, gdy jestem w podróży .
            A Ola – w domku z wielkim podwórkiem,
            na którym chętnie bawi się z Burkiem .
            Janek – w wieżowcu bardzo wysokim,
            a z jego okna – piękne widoki!
            Wszystkie te domy – duże i małe –
            świetnie spełniają swoje zadanie .
            Bardzo bezpiecznie się w nich czujemy,
            w nich śpimy, jemy i się śmiejemy .



          2.  Omówienie treści wiersza. Kierowanie pytań: Jak mogą wyglądać domy? Czym się od siebie różnią? Dzieci porównują
            swoje domy do domów kolegów i koleżanek, a także do budynku przedszkola – miejsca, w którym spędzają większość
            czasu w ciągu dnia.
          3.  „Jakie prace wykonujemy w domu?” – rozpoznawanie czynności. N. prezentuje obrazki przedstawiające osoby
            wy konujące dane czynności: odkurzanie, zamiatanie, mycie podłóg, mycie okien, wycieranie kurzu, pranie, prasowanie.
            Na obrazkach z urządzeniami elektrycznym znajduje się gniazdko. N. przypomina o zasadach związanych z wykorzysta-
            niem urządzeń elektrycznych.
          4.  „Pomieszczenia domowe” – zapoznanie z pomieszczeniami znajdującymi się w domu: kuchnia, łazienka, sypialnia,
            jadalnia, pokój gościnny, pokój dziecięcy. Dzieci oglądają obrazki i opisują je.
          5.  „Co gdzie pasuje?” – dzieci dopasowują obrazki przedstawiające przedmioty do tych z wizerunkiem pomieszczeń, np.:
               x łazienka – prysznic, wanna, toaleta, lustro, umywalka
               x kuchnia – kuchenka, stół, krzesła, lodówka, czajnik
               x sypialnia – łóżko, szafa, kołdra, poduszka
               x pokój gościnny – telewizor, sofa, komoda, kwiaty
               x pokój dziecięcy – zabawki, łóżko dziecięce, szafki.
          6.  Zabawa rozwijająca orientację w przestrzeni „Co stoi na stole?”. N. ustawia stolik na środku sali. Kładzie kilka przed-
            miotów w różnych miejscach względem stolika. Dzieci wskazują położenie, używając odpowiednich określeń, np.: Kwiaty
            stoją na stole. Dywanik leży pod stołem. Krzesło stoi za stołem. Lampa wisi nad stołem.
          7.  „Jak duże są pomieszczenia?” – sprawdzanie umiejętności mierzenia prostym sposobem, za pomocą kroków. Określenie
            stron: prawej i lewej. N. mówi: 2 kroki w prawo, 6 kroków do przodu, 5 kroków w lewo, 6 kroków do tyłu i 3 kroki w prawo.
          8.  Wykonanie domku z KA (k. 18). Dzieci wyjmują szablon z karty i kolorują wnętrze. Następnie składają i sklejają tak,
            aby powstała przestrzenna praca. Otwierają okna w domku i rozmawiają o tym, kto mógłby w nim mieszkać.

          Zajęcia 2
          Rodzaj zajęć: zajęcia ruchowe.
          Temat: Ćwiczenia gimnastyczne – Zestaw X (zob. Zestawy ćwiczeń gimnastycznych).

          III Zajęcia w ogrodzie

             x Zabawa „Gdzie się ukrył...”. Dzieci zamykają na chwilę oczy, a jedna osoba wybrana przez N. chowa się w ogrodzie.
            Na hasło: Szukamy dzieci biegają, starając się jak najszybciej odnaleźć kolegę.
             x Ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej „Labirynty”. Dzieci rysują labirynt za pomocą patyka na śniegu lub ziemi.
            Następnie przeprowadzają piłeczkę po trasie – popychają ją od jednego punktu do drugiego.
   261   262   263   264   265   266   267   268   269   270   271