Page 282 - Nowa Trampolina pięciolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1
P. 282

280  •  Zestawy ćwiczeń gimnastycznych



            zatrzymuje się i kuca, chustkę opuszczając na trawę. Wiatr ucichł, latawiec opadł. Na hasło: Latawce w górę! dzieci
            ponownie wstają, biegają, wysoko unosząc swoje chustki (latawce).
          2.  Ćwiczenia dużych grup mięśniowych. Dzieci zatrzymują się. Chustkę trzymają oburącz za końce i wykonują obszerne
            krążenia całego tułowia (po 2 w każdą stronę). Przykucają i wyskakują wysoko, unosząc chustki na głowy.

          II.
          3.  Zabawa bieżna „Berek ogonek”. Dzieci zaczepiają chustki (ogonki) za spodenki. Dwoje wyznaczonych dzieci swoją chustkę
            wiąże wokół ręki (dzieci te będą berkami). Na sygnał N. wszyscy rozbiegają się, a berki próbują chwycić jak najwięcej
            chustek. Na kolejny sygnał wszyscy się zatrzymują, berki liczą swoje zdobycze. Następnie oddają chustki właścicielom.
            N. wyzna cza kolejne dwie osoby do łapania chustek i rozpoczyna zabawę od nowa.
          4.  Ćwiczenie równowagi. N. rozkłada na trawie/podłodze 2 długie liny (mosty). Dzieci ustawiają się za jedną z nich,
            potem kolejno przechodzą po linie, stawiając stopę przed stopą. Starają się utrzymać przy tym równowagę. Po przejściu
            jednego mostu przechodzą od razu na kolejny.
          5.  Wspinanie. Dzieci podchodzą do drabinek i kolejno, asekurowane przez N., wspinają się po szczebelkach. Każde wchodzi
            na taką wysokość, na jakiej czuje się bezpiecznie.
          6.  Skoki. N. dzieli dzieci na 2 zespoły, które stają na linach, jeden obok drugiego, w niewielkich odstępach od siebie.
            Na sygnał każda osoba próbuje obunóż skoczyć jak najdalej w przód. Dzieci wspólnie sprawdzają, kto skoczył najdalej. Za-
            danie można wykonać kilka razy.
          7.  Rzuty. Dzieci pozostają w ustawieniu jak poprzednio. N. dodatkowo daje każdemu dziecku woreczek. Na sygnał każde
            stara się rzucić worek jak najdalej. Kolejny sygnał to znak do odszukania swojego woreczka. Aktywność nie ma cech
            rywalizacji, ma doskonalić umiejętność rzutu. Ćwiczenie rzutów można wykonać na zmianę rękami, oburącz zza głowy,
            sprzed klatki piersiowej.

          III.
          8.  Ćwiczenie wyprostne. Dzieci swobodnie spacerują po ogródku, woreczek trzymają w jednej ręce. Od czasu do czasu
            kucają, dotykają woreczkiem trawy i powoli prostują się. Wyciągają ręce nad głowę, wspinają się na palce, przekładają
            woreczek do drugiej ręki i wędrują dalej. Dochodzą do wyznaczonego miejsca i odkładają woreczki.
          9.  Zabawa o nieznacznym ruchu. Dzieci wędrują po okręgu. Śpiewają znaną piosenkę z układem ruchowym do słów
            piosenki.


          Zestaw IV

          Miejsce: sala. Pomoce: 2 ławeczki gimnastyczne, piłki (1 na parę), 2 kółka ringo.
          Przygotowanie: Dzieci wchodzą do sali parami. N. wcześniej rozkłada piłki w różnych miejscach sali.
          I.
          1.  Zabawa orientacyjno-porządkowa o charakterze ożywiającym „Piłka w parze”. Dzieci pozostają w swoich parach. Trzy-
            mając się za ręce, poruszają się po sali podskokiem, marszem, truchtem. Na hasło: Piłka na parę! każda para jak
            najszybciej stara się znaleźć dla siebie piłkę, którą potem bawi się dowolnie (podania, rzuty, turlania).
          2.  Ćwiczenia dużych grup mięśniowych. Dzieci stoją w parach w rozsypce. Stają przodem do siebie w odległości około
            2 kroków. Jedna osoba trzyma oburącz piłkę, wykonuje skłon tułowia w przód, turla piłkę do partnera i prostuje się.
            Partner skłonem w przód odbiera piłkę i prostując się, unosi ją wysoko nad głowę. Zadanie powtarzamy kilkakrotnie.
          II.
          3.  Ćwiczenie mięśni brzucha, połączone z ćwiczeniem stóp. Dzieci pozostają w ustawieniu z poprzedniego zadania.
            Siadają naprzeciwko siebie tak, by mogły dotykać się stopami. Uginają nogi w kolanach i unoszą w górę. Jedna osoba
            z pary trzyma między stopami piłkę i przekazuje ją partnerowi tak, by piłka im nie wypadła.
          4.  Ćwiczenie równoważne z czworakowaniem. N. ustawia 2 ławeczki na środku sali. Dzieci siadają parami w 2 rzędach tak,
            by każda z osób w parze siedziała naprzeciwko jednej ławki. Na sygnał kolejne osoby z rzędów wchodzą na ławeczkę
            i w pozycji na czworakach przechodzą na drugą stronę. Uważają przy tym, by nie stracić równowagi.
          5.  Ćwiczenie z elementami równowagi. Dzieci pozostają w ustawieniu przed ławkami jak poprzednio. Wstają i kolejno
            przechodzą po ławce (moście). Dla utrzymania równowagi mogą trzymać ręce wyprostowane na boki.
          6.  Skoki zawrotne przez ławeczkę. Dzieci w tych samych 2 grupach siadają w siadzie skrzyżnym za ławeczkami. Pojedynczo
            każde próbuje wskoczyć na ławeczkę obunóż z jednej strony i zeskoczyć z drugiej strony ławki. Dzieci, które potrafią, mogą
            wykonać skoki zawrotne przez ławkę bez wskakiwania na nią. N. zwraca uwagę, by dzieci trzymały rękami brzegi ławek.
          7.  Zabawa bieżna „Wyścigi rzędów z piłką”. Dzieci pozostają w swoich rzędach, siadają jedno za drugim na wyznaczonej
            linii. Pierwsze osoby z rzędów trzymają piłkę. N. na mecie wyznaczonej w odległości 2–3 metrów kładzie kółka ringo
            (po 1 dla każdej drużyny). Na sygnał N. osoby z piłką biegną do krążków ringo, gdzie zostawiają piłkę i wracają do swojego
   277   278   279   280   281   282   283   284   285   286   287