Page 83 - Nowa Trampolina pięciolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1
P. 83

TYDZIEŃ 6  •  Bezpieczna droga do przedszkola  •  81



            4.  Dzieci wykonują prace według własnego pomysłu.
            5.  Wspólne omówienie rysunków. N. za pomocą dziurkacza i sznurka lub kolorowej wstążki łączy ze sobą powstałe prace.
            6.  Zaadresowanie i zaklejenie koperty.


            III Zajęcia w ogrodzie

              x Obserwowanie nieba i zjawisk pogodowych. Przyglądanie się obłokom i opisywanie ich kształtów.
              x Zabawa „Raz, dwa, trzy, obłoczkiem jesteś ty”. Dzieci ustawiają się w rozsypce tak, aby każde miało dużo miejsca. Re-
              agują na komendę N., próbując zamienić się w obłok o wskazanym kształcie. Mogą przedstawić go ruchem lub naśla-
              dować odgłosy. N. mówi np.: Raz, dwa trzy, smoczkiem-obłoczkiem jesteś ty.
              x Zabawa ruchowa skoczna „Kwiatek”. N. rysuje patykiem na ziemi szablon kwiatu. Demonstruje dzieciom, jak przesko-
              czyć dookoła – najpierw obunóż, później na prawej i lewej nodze.



            Wtorek    temat:  Wiem, jak przechodzić przez ulicę.



            Zapis w dzienniku:

            Aktywność poranna i popołudniowa: Zabawa integrująca „Stuku-puku” – masażyki na plecach. Zabawa usprawniająca
            małą motorykę „Kolorowe koraliki”. Ćwiczenia poranne – Zestaw VI. Wykonanie ćwiczeń w KP1 – utrwalenie zasad prze-
            chodzenia przez ulicę na przejściu z sygnalizatorami. Zabawa badawcza „Duże oko”. Zabawa ruchowa „Opadające jesienne
            liście” – ćwiczenie ekspresji ruchowej.
              obszary z podstawy programowej: I 5, 7, 8; III 5, 8; IV 12, 19

            Zajęcia główne:   ▶  1. Zajęcia społeczno-plastyczne z wykorzystaniem tekstu literackiego – bezpieczni na drodze.
            Wysłuchanie opowiadania Urszuli Piotrowskiej Plakat o bezpieczeństwie na drodze. Odpowiadanie na pytania dotyczące
            tekstu. Rozpoznawanie odgłosów ulicy. „Takie same i inne” – grupowanie obiektów różnej wielkości. Zabawa ruchowa
            ze wskazywaniem stron „W lewo, w prawo i znów w lewo”. Puzzle „Przejście dla pieszych”. Grupowa praca plastyczna
            „Skrzyżowanie w moim mieście” – wykonanie makiety. Omówienie wspólnie wykonanej pracy.   ▶  2. Zajęcia ruchowe.
            Ćwiczenia gimnastyczne – Zestaw I.
              obszary z podstawy programowej: I 5, 8; II 4; III 8, 9; IV 2, 3, 8, 11, 12, 14

            Zajęcia w ogrodzie: Zabawa bieżna „Kto pierwszy?”. Zabawa „Od prawej do lewej”. Zabawy w piaskownicy.
              obszary z podstawy programowej: I 2, 5, 6, 8; III 5; IV 11


            I Aktywność poranna i popołudniowa

            Zadania poranne
              x Zabawa integrująca „Stuku-puku”. Dzieci dobierają się w pary. Jedna osoba siada plecami do drugiej. N. zapowiada za-
              bawę w orkiestrę. Ten, kto odwrócił się, jest instrumentem. Partner siedzący za nim – muzykiem, który delikatnie stuka
              paluszkami po plecach kolegi. N. zwraca uwagę na to, aby nie naciskać zbyt mocno.
              x Zabawa usprawniająca małą motorykę „Kolorowe koraliki”. Dzieci otrzymują pudełko z koralikami lub guzikami w trzech
              kolorach. Zadaniem przedszkolaków jest wybranie i utworzenie trzech oddzielnych grup koralików – czerwonych,
              zielonych i żółtych. Na koniec N. pyta: Których koralików jest więcej, a których mniej? Dzieci określają liczebność
              „na oko”, a jeśli koralików nie jest dużo (nie więcej niż 10 jednego koloru), sprawdzają, przeliczając. Na koniec mówią,
              z czym kojarzą się im te kolory.
              x Ćwiczenia poranne – Zestaw VI (zob. Zestawy ćwiczeń porannych).

            Zadania popołudniowe
              x Wykonanie ćwiczeń w KP1 (ćw. 1, s. 36 i ćw. 2, s. 37). Przypomnienie zasad przechodzenia przez ulicę. Kolorowanie
              świateł sygnalizatora i nalepianie przechodniów w odpowiednich miejscach.
              x Zabawa badawcza „Duże oko”. Dzieci siadają w kole. N. przekazuje lupę jednej osobie. Ta podchodzi do stolika i ogląda
              go przez lupę jego blat. N. pyta: Czy stolik oglądany przez lupę wygląda tak samo, jak wtedy kiedy patrzysz na niego bez
              lupy? Dziecko opowiada, jakie są różnice (np.: Nie. Przez lupę widać zarysowania, wgniecenia…). Dzieci kolejno w ten
              sam sposób oglądają wskazane przez N. przedmioty.
   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88