Page 187 - Nowa Trampolina sześciolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1
P. 187

TYDZIEŃ 1 5  •  Ślady na śniegu  •  185



                 Więc dzieci zawołały: – Gile, śliczne jak kwiat róży – niech wam ta jemioła służy . I poszły dalej . Wyszły dzieci z lasu,
              wędrują do szkoły .
                 – Poparzcie, jaka kępa ostu! Oset to chwast! Weźmy kija i go porozbijajmy!
                 A nad ostem zaczynają latać jakieś różnokolorowe ptaszki, jak cacka choinkowe i świergotać: Nie ruszajcie tego ostu!
              Jego nasiona – rozsiejecie po prostu! Dla nas, szczygłów – to jest gratka, my je zjemy do ostatka!
                 – Jakie śliczne szczygły! Nie trzeba ich płoszyć . One najlepiej oset wytępią!
                 Pobiegły dzieci do szkoły i choć nic nie przyniosły z lasu ani z pola, było im bardzo wesoło!
                                                                                              Maria Kownacka


            2.  Rozmowa z dziećmi na temat opowiadania: Jakie ptaki spotkały dzieci na spacerze? Co było przysmakiem dla jemiołuszki,
              gila, szczygła?
            3.  Analiza sylabowa nazw ptaków połączona z wyklaskiwaniem.
            4.  Zabawa ruchowa „Ptaki w karmniku”. N. rozkłada na dywanie kilka obręczy. Gdy N. gra na tamburynie, dzieci-ptaki
              swobodnie fruwają po sali. Na pauzę wbiegają do obręczy po 5 osób.
            5.  Podsumowanie. N. mówi zagadkę, a zadanie dzieci polega na podaniu nazwy ptaka i jego przysmaku.
            6.  Umieszczenie pod ilustracjami ptaków szablonów z ich nazwami do globalnego czytania.
            7.  Wykonywanie ćwiczeń w KP2, s. 73 – ćwiczenia grafomotoryczne, przeliczanie elementów, utrwalanie pojęć: najwęższy,
              najdłuższy.
            Zajęcia 2
            Rodzaj zajęć: zajęcia umuzykalniające.
            Temat: W świątecznym nastroju z pastorałką W lichej stajni.
            Cele:
              trwalanie pastorałki W lichej stajni
              u
              doskonalenie umiejętności gry na instrumentach perkusyjnych
              u
              wrażliwianie na rejestry brzmieniowe (wysoko, nisko, średnio)
              r
              ozwijanie poczucia rytmu
              doskonalenie spostrzegawczości
              doskonalenie wyobraźni przestrzennej.
                 Pomoce: dowolne nagranie skocznej muzyki, instrumenty perkusyjne: trójkąty, drewienka, grzechotki, tamburyny,
                 talerze, bębenek, długi sznur, szarfy, CD.

            Przebieg zajęć:
            1.  Powitanie. Dzieci stoją w kole i śpiewają piosenkę powitalną opartą na melodii kolędy Do szopy, hej, pasterze (zob.
              TYDZIEŃ 14, Środa).
            2.  Zabawa „Wysoko czy nisko?”. Dzieci powtarzają rytm pastorałki W lichej stajni (zob. TYDZIEŃ 14, Środa) przypadają-
              cy na słowa U, la, la:        , klaszcząc go. N. prosi, aby dzieci wykonały rytm dwukrotnie, powtarzając go na
              słowach U, la, la. Następnie dzieci mają wypowiedzieć rytmizowane słowa na różnej wysokości: za pierwszym razem
              jak najniżej, za drugim – jak najwyżej, a za trzecim – normalnym głosem.
              N. włącza dowolne nagranie skocznej muzyki. Gdy zapauzuje muzykę, dzieci zatrzymują się i słuchają, na jakiej
              wysokości N. wypowie słowa. Jeżeli nisko – to powtarzają rytm po N., dwukrotnie wytupując go nogami, jeżeli wysoko –
              to klaszczą rytm, jeżeli normalnym głosem (w średnim rejestrze) – wystukują rytm o uda.
            3.  Instrumentacja pastorałki W lichej stajni. Dzieci śpiewają pastorałkę wraz z nagraniem. Następnie N. dzieli dzieci
              na 4 grupy instrumentalne: trójkąty, drewienka, grzechotki oraz tamburyny. Dzieci siadają w grupach instrumentalnych
              i  uczą się przebiegu instrumentacji. Wstęp instrumentalny do zwrotki – czterokrotne, rytmiczne uderzenie
              metalową pałeczką w trójkąt. Zwrotka: dzieci grają tylko we fragmentach instrumentalnych, tam, gdzie nie ma tekstu –
              dwukrotne uderzenie metalową pałeczką w trójkąt. Refren: U, la, la, u, la, la – rytmiczne uderzanie drewienkiem
              o drewienko oraz grzechotką o rękę, zgodnie z rytmem tekstu piosenki. Niechaj radość w sercu gra – cztery rytmiczne
              uderzenia tamburynem o rękę. U, la, la, u, la, la – jak wyżej, niechaj radość gra – trzy rytmiczne uderzenia tamburynem
              o rękę. Instrumentacja w kolejnych zwrotkach przebiega jak w zwrotce pierwszej.
            4.  Zabawa „Choinka”. Na środku sali N. rozkłada długi sznur. Każde z dzieci otrzymuje szarfę. Dzieci tworzą koło i stają
              wokół sznura. N. wybiera jedno dziecko i wręcza mu talerze. Zadaniem dzieci jest wystawianie przed siebie ręki, w której
              trzymają szarfę. Rękę wystawiają pojedynczo, kolejno, po kole, w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Każde
              kolejne wysunięcie ręki przypada na uderzenie N. w bębenek (N. gra równe wartości rytmiczne w umiarkowanym tempie).
              Dziecko, na które wypadła kolej wystawienia ręki, podchodzi do sznura i przykłada do niego swoją szarfę, tworząc jedną
              z gałązek choinki. Momenty, w których wybrane dziecko gra na talerzach, wyznacza N.
            5.  Pożegnanie. Dzieci stoją w kole i śpiewają piosenkę pożegnalną opartą na melodii kolędy Do szopy, hej, pasterze (zob.
              TYDZIEŃ 14, Środa).
   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192