Page 33 - Nowa Trampolina sześciolatka. Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. Część 1

-
1. Lu - bię, kie - dy mo - ja gru - pa sto - iw krę gu przed śnia - d - n iem,
a
TYDZIEŃ 2 • Ja i ty to my • 31
że - by dzień się dla nas za - czął naj we sel szympo - wi - ta - niem. Dzień
-
-
-

do - bry, dzień do - bry, wi - ta - my, wi - ta - my i

czo łem, i hej, i cześć! Ja po dam ci rę - kę ty

rę - kę mi po - dasz i u - śmiech po - da - my też.

1 . Lubię, kiedy moja grupa Ref .: Dzień dobry, dzień dobry, 2 Lubię, kiedy nasza pani
stoi w kręgu przed śniadaniem, witamy, witamy ciągle nowe ma pomysły,
żeby dzień się dla nas zaczął i czołem, i hej, i cześć! bo ciekawe, co się zdarzy,
najweselszym powitaniem . Ja podam ci rękę, na zajęcia dzieci przyszły .
ty rękę mi podasz Ref .: Dzień dobry . . .
i uśmiech podamy też .

Następnie N. omawia z dziećmi treść piosenki: Kto i z kim wita się w piosence? Jakimi zwrotami witają się dzieci?
Następnie dzieci uczą się refrenu piosenki. Po opanowaniu tekstu i melodii dzieci stają parami na obwodzie koła
(bokiem do środka koła) i wykonują określone gesty i gestodźwięki.
Dzień dobry – podanie dłoni partnerowi z pary; dzień dobry – zwrócenie się do dziecka z tyłu (z pary obok) i podanie prawej
dłoni; witamy, witamy – ukłony do kolegów po drugiej stronie koła; i czołem – salut do czoła, jak w wojsku; i hej – machanie
ręką; i cześć! – przybicie piątki z osobą w parze. Ja podam ci rękę – podanie dłoni partnerowi z pary; ty rękę mi podasz –
podanie (dodanie) lewej dłoni, ręce są skrzyżowane; i uśmiech podamy też – wykonanie obrotu w parze z rękami na krzyż.
4. Zabawa „Kto pierwszy?”. Każde dziecko otrzymuje szarfę. Przekłada ją przez lewe ramię i staje z drugą osobą w parze.
Przy akompaniamencie muzyki (nagranie wersji instrumentalnej piosenki Dzień dobry – CD) dzieci poruszają się po całej
sali, trzymając się z osobą w parze za rękę. Gdy N. przerywa muzykę, dzieci zatrzymują się i w jak najkrótszym czasie
starają się zamienić szarfą ze swoim kolegą w parze (zdejmują swoją szarfę, podają koledze i przekładają przez ramię
nową szarfę). Para, która będzie ostatnia, odchodzi na bok i siada w loży sędziowskiej, obserwując dalszy przebieg
zabawy i wychwytując pary, które najwolniej zamienią się szarfami.
5. Pożegnanie. Dzieci stoją parami i śpiewają piosenkę pożegnalną opartą na melodii popularnej Wlazł kotek, wykonując
przy tym wskazane gesty.

słowa: Klaudia Borys
melodia popularna

-
-
-
Do wi dze nia, do wi dze nia, e gnam was. Po - e gnaj si ze mn , bo ju czas.
-
-
-
Do widzenia, do widzenia – podanie prawej dłoni koledze z pary; żegnam was – zwrócenie się w stronę pozostałych dzieci
i pomachanie do nich prawą ręką. Pożegnaj się ze mną – podanie rąk koledze z pary i wykonanie sześcioma krokami
kółeczka w parze; bo już czas – wskazanie palcem wskazującym na nadgarstek, imitując pokazywanie zegarka.
III Zajęcia w ogrodzie

x Zabawa bieżna „Berek”.
x Zabawa „Róbcie inaczej niż ja”. Dzieci stają w półkolu. N. mówi: Jeżeli ja podniosę ręce do góry – wszystkie dzieci kładą
ręce na stopach. Jeżeli ja wyprostuję ręce na boki – wy zginacie je w łokciach. Jeżeli położę ręce na głowę – wszyscy robią to
samo. Kto się pomyli, odchodzi z zabawy – ćwiczenie poczucia stron i orientacji w schemacie ciała własnego i osób
stojących naprzeciwko.
x Zabawy z wykorzystaniem sprzętu terenowego.